تبادل لینک هوشمند یه سوال عجیب؟
چطور ميشه کنترلي نوشت که اگه چند تا از انها رو در فرم گذاشتیم بتونن همديگرو پيدا کنن مثله Raido Button
Dim c As Control
For Each c In UserControl.Parent.Controls
If TypeOf c Is UserControl1 Then
MsgBox c.Name
' Put your code here
End If
Next
آشنايي با RAS API و WinInet API – کامل
مقدمه
ويندوز برای برقراری ارتباط با Internet Service Provide- ISP- شما از طريق مودم و خط تلفن در اتصالات dial-up networking ، از سرويسی خاص به اسم RAS (Remote Access Service) استفاده می کند . اين سرويس دارای يک واسط برنامه نويسی است که RAS API نام دارد . اين واسط شامل مجموعه ای از توابع است که شما می توانيد آنها را در برنامه خود صدا بزنيد . RAS API ابزاری بسيار قدرتمند و قابل انعطاف است همچنين بسيار پيچيده می باشد .
خوشبختانه برای استفاده راحتتر ، مايکروسافت تعدادی تابع را در مجموعه ای به اسم WinInet API قرار داده تا بتوان از آنها برای برقراری ارتباط و کنترل اتصال استفاده کرد .
آشنايي با WinInet API :
WinInet API مجموعه ای از توابع است که امکان ايجاد و توسعه برنامه های اينترنتی را بصورتی ساده ، سريع و کارآمد برای برنامه نويسان مهيا می کند . با استفاده از اين مجموعه توابع شما می توانيد برنامه هايي بنويسيد که از منابع اينترنتی با استفاده از پروتکلهايي چون HTTP و FTP استفاده کنند . همچنين WinInet به شما اجازه می دهد تا بتوانيد ارتباطی dial-up با يک ISP ايجاد نموده و آنرا کنترل کنيد .
مزيت اصلی توابع WinInet آينست که شما نيازی به دانستن ساختار پروتکلهای ارتباطی و نيز برنامه نويسی Socket نخواهيد داشت . بعبارت ديگر WinInet يک واسط سطح بالا را برای کار با منابع اينترنتی ارائه می دهد .
امکانات Dial-Up موجود در WinInet :
تا قبل از ارائه اينترنت اکسپلورر ورژن 4 ، WinInet تنها دارای دو تابع dial-up بود :
تابع InternetAttemptConnect : برای بررسی اينکه آيا يک ارتباط به اينترنت وجود دارد يا نه استفاده می شد . اگر هيچ اتصالی به اينترنت وجود نداشت اين برنامه کادر تبادلی dial-up networking را نمايش می داد و کاربر اجازه داشت تا يک اتصال را برای وصل شدن به اينترنت انتخاب کند .
تابع InternetCheckConnection : تابع با استفاده از انجام يک دستور ping به url ای که به تابع داده شده ، بررسی می کرد که آيا ارتباطی به اينترنت وجود دارد يا نه .
اين دو تابع دارای محدوديتهای فراوانی بودند . برای مثال تابع اول نمی تواند بطور اتوماتيک اتصال به اينترنت را برقرار کند و تابع دوم نيز نمی تواند هيچ اطلاعاتی در مورد نوع ارتباط به ما بدهد .
IE نسخه 4 ، تعدادی تابع جديد برای WinInet معرفی کرد که برخی از آنها عبارتند از :
تابع InternetGetConnectedState : اطلاعاتی در مورد نوع ارتباط استفاده شده را بيان می کند . برای مثال اين تابع اطلاع می دهد که نوع ارتباط به اينترنت از طريق مودم است يا شبکه LAN و يا از طريق پروکسی .
تابع InternetAutodial : اين امکان را فراهم می سازد تا يک ارتباط اينترنتی اتوماتيک از طريق مودم را با استفاده از مدخل اتصال پيش فرض که کاربر آنرا در dial-up networking مشخص کرده ايجاد کنيد .
تابع InternetDial : اين تابع کارآمدتر از تابع InternetAutodial است و کادری را نمايش می دهد که کاربر می تواند نوع مدخل مورد نظر خود برای ارتباط تلفنی با اينترنت را انتخاب کند
تابع InternetAutodialHangup : برای قطع کردن اتصالی مودمی که از طريق تابع InternetAutodial برقرار شده استفاده می شود
تابع InternetHangUp : برای قطع کردن اتصالی مودمی که از طريق تابع InternetDialبرقرار شده استفاده می شود
تابع InternetSetDialState : برای تنظيم کردن وضعيت جاری ارتباط اينترنتی استفاده می شود
در قسمت بعدی اين سلسه مباحث جزئيات اين توابع را بررسی کرده و نهايتاً برنامه ای کاربردی برای کار با اين توابع در ويژوال بيسيک ارائه خواهم داد .
اطلاعات بيشتری در مورد WinInet :
در اين بخش ما تنها توابع dial-up موجود در WinInet API را بررسی کرديم اما همانطور که در ابتدا گفته شد WinInet دارای امکانات فراوانی در زمينه کار با اينترنت است . برای آشنايي بيشتر با اين امکانات در زير جداولی ارائه شده که به اختصار امکانات مختلف اين مجموعه تابع را نشان می دهد :
توابع Dial-Up :
Name Description
InternetGetConnectedState
Retrieves the current state of the Internet connection
InternetAutodial
Initiates an unattended dial-up connection
InternetAutodialHangup
Disconnects a modem connection initiated by
InternetDial
Initiates a dial-up connection
InternetHangUp
Disconnects a modem connection initiated by InternetDial
InternetGoOnline
Prompts the user for permission to initiate a dial-up connection to the given URL
InternetSetDialState
Sets the current state of the Internet connection
توابع عمومی اينترنت :
Name Description
InternetOpen
Initializes the Win32 Internet functions
InternetConnect
Opens an FTP, Gopher, or HTTP session for a given site
InternetCloseHandle
Closes a single Internet handle or a subtree of Internet handles
InternetErrorDlg
Displays a dialog box for the error that is passed to InternetErrorDlg
InternetFindNextFile
Continues a file search started as a result of a previous call to FtpFindFirstFile or GopherFindFirstFile
InternetGetLastResponseInfo
Retrieves the last Win32 Internet function error description or server response on the thread calling this function
InternetLockRequestFile
Allows the user to place a lock on the file being used
InternetQueryDataAvailable
Queries the amount of data available
InternetQueryOption
Queries an Internet option on the specified handle
InternetReadFile
Reads data from a handle opened by the InternetOpenURL, FtpOpenFile, GopherOpenFile, or HttpOpenRequest function
InternetReadFileEx
Reads data from a handle opened by the InternetOpenURL, FtpOpenFile, GopherOpenFile, or HttpOpenRequest function
InternetSetFilePointer
Sets a file position for InternetReadFile
InternetSetOption
Sets an Internet option
InternetSetStatusCallback
Sets up a callback function that Win32 Internet functions can call as progress is made during an operation
InternetStatusCallback
Placeholder for the application-defined status callback function
InternetTimeFromSystemTime
Formats a date and time according to the specified RFC format (as specified in the HTTP version 1.0 specification)
InternetTimeToSystemTime
Takes an HTTP time/date string and converts it to a SYSTEMTIME structure
InternetUnlockRequestFile
Unlocks a file that was locked using InternetLockRequestFile
InternetWriteFile
Writes data to an open Internet file
InternetConfirmZoneCrossing
Checks for changes between secure and nonsecure URLs
توابع URL :
Name Description
InternetCanonicalizeUrl
Canonicalizes a URL, which includes converting unsafe characters and spaces into escape sequences.
InternetCombineUrl
Combines a base and relative URL into a single URL. The resultant URL will be canonicalized.
InternetCrackUrl
Cracks a URL into its component parts.
InternetCreateUrl
Creates a URL from its component parts.
InternetOpenUrl
Begins reading a complete FTP, Gopher, or HTTP URL.
توابع FTP :
Name Description
FtpCreateDirectory
Creates a new directory on the FTP server
FtpDeleteFile
Deletes a file stored on the FTP server
FtpFindFirstFile
Searches the specified directory of the given FTP session
FtpGetCurrentDirectory
Retrieves the current directory for the given FTP session
FtpGetFile
Retrieves a file from the FTP server and stores it under the specified file name, creating a new local file in the process
FtpPutFile
Stores a file on the FTP server
FtpRemoveDirectory
Removes the specified directory on the FTP server
FtpRenameFile
Renames a file stored on the FTP server
FtpSetCurrentDirectory
Changes to a different working directory on the FTP server
توابع HTTP :
Name Description
HttpAddRequestHeaders
Adds one or more HTTP request headers to the HTTP request handle
HttpEndRequest
Ends an HTTP request
HttpOpenRequest
Opens an HTTP request handle
HttpQueryInfo
Queries for information about an HTTP request
HttpSendRequest
Sends the specified request to the HTTP server
HttpSendRequestEx
Sends the specified request to the HTTP server
بررسی جزئيات توابع Dial-Up موجود در WinInet :
1 – تابع InternetAutodial : بطور اتوماتيک باعث شماره گيری اتصال پيش فرض اينترنت توسط مودم می شود . اگر اتصال با موفقيت انجام شود تابع مقدار true و در غير اينصورت false بر می گرداند .
پارامترهای ورودی تابع :
dwFlags : فلگ کنترل کننده عمليات اتصال می باشد و يکی از مقادير زير را می تواند داشته باشد :
- INTERNET_AUTODIAL_FORCE_ONLINE
- INTERNET_AUTODIAL_FORCE_UNATTENDED
dwReserved : پارامتری رزرو شده است و بايستی صفر باشد .
چگونگی declare کردن تابع :
Public Declare Function InternetAutodial Lib "wininet.dll" (ByVal dwFlags As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
2 – تابع InternetAutodialHangup : باعث قطع کردن يک اتصال dial-up اتوماتيک می شود . اگر قطع اتصال با موفقيت انجام شود تابع مقدار true و در غير اينصورت false برمی گرداند . تابع دارای يک پارامتر ورودی به اسم dwReserved است که رزرو شده بود و بايستی صفر باشد .
چگونگی declare کردن تابع :
Public Declare Function InternetAutodialHangup Lib "wininet.dll" (ByVal dwReserved As Long) As Long
3 – تابع InternetDial : يک اتصال به اينترنت را با استفاده از يک ارتباط مودم مقداردهی اوليه می کند . پارامترهای ورودی آن عبارتند از :
hwndParent : هندل مربوط به پنجره parent
lpszConnectoid : نام ارتباط dial-up مورد استفاده
dwFlags : فلگ کنترل اتصال که يکی از مقادير زير را می تواند داشته باشد :
- INTERNET_AUTODIAL_FORCE_ONLINE
- INTERNET_AUTODIAL_FORCE_UNATTENDED
- INTERNET_DIAL_UNATTENDED : اتصال به اينترنت از طريق مودم بدون نمايش واسط کاربر
lpdwConnection : آدرس داده ای که شامل عدد متناظر با اتصال است .
dwReserved : پارامتری رزرو شده است و بايستی صفر باشد .
چگونگی declare کردن تابع :
Public Declare Function InternetDial Lib "wininet.dll" (ByVal hwndParent As Long, ByVal lpszConnectoid As String, ByVal dwFlags As Long, lpdwConnection As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
4 – تابع InternetGetConnectedState : اين تابع وضعيت اتصال جاری به اينترنت را بر می گرداند . اگر اتصال برقرار باشد تابع مقدار true و در غير اينصورت false برمی گرداند .
پارامترهای ورودی تابع عبارتند از :
lpdwFlags : توصيف وضعيت اتصال . اين پارامتر يکی از مقادير زير را می تواند داشته باشد :
- INTERNET_CONNECTION_MODEM
- INTERNET_CONNECTION_LAN
- INTERNET_CONNECTION_PROXY
- INTERNET_CONNECTION_MODEM_BUSY
dwReserved : پارامتری رزرو شده است و بايستی صفر باشد .
چگونگی declare کردن تابع :
Public Declare Function InternetGetConnectedState Lib "wininet.dll" (ByRef lpdwFlags As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
5 – تابع InternetGoOnline : پيغامی به کاربر برای دادن مجوز برای مقداردهی اوليه اتصال به يک URL را می دهد . اگر اينکار موفقيت آميز باشد مقدار true و در غير اينصورت false برمی گرداند . پارامترهای ورودی تابع عبارتند از :
lpszURL : URL وب سايت مورد نظر برای اتصال
hwndParent : هندل پنجره parent
dwReserved : پارامتری رزرو شده است و بايستی صفر باشد .
چگونگی declare کردن تابع :
Public Declare Function InternetGoOnline Lib "wininet.dll" (ByVal lpszURL As String, ByVal hwndParent As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
6 – تابع InyernetHangUp : به مودم می گويد که اتصال به اينترنت را قطع کند . پارامترهای اين تابع عبارتند از :
dwConnection : شماره مربوط به اتصالی که می خواهيم آنرا قطع کنيم .
dwReserved : پارامتری رزرو شده است و بايستی صفر باشد .
چگونگی declare کردن تابع :
Public Declare Function InternetHangUp Lib "wininet.dll" (ByVal dwConnection As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
7 – تابع InternetSetDialState : تنظيم نمودن وضعيت شماره گيری مودم . اگر تنظيم با موفقيت انجام شود تابع true و در غيراينصورت false برمی گرداند . پارامترهای ورودی تابع عبارتند از :
lpszConnectoid : نام اتصال dial-up
dwState : وضعيت مربوط به اتصال dial-up . در حال حاضر اين پارامتر تنها مقدار INTERNET_DIALSTATE_DISCONNECTED را می تواند داشته باشد .
dwReserved : پارامتری رزرو شده است و بايستی صفر باشد .
چگونگی declare کردن تابع :
Public Declare Function InternetSetDialState Lib "wininet.dll" (ByVal lpszConnectoid As String, ByVal dwState As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
بررسی فلگهای مورد استفاده در توابع dial-up :
1 – فلگهای تابع InternetDial :
Public Const INTERNET_DIAL_UNATTENDED = &H8000& '0x8000
Public Const INTERENT_GOONLINE_REFRESH = &H1 '0x00000001
Public Const INTERENT_GOONLINE_MASK = &H1 '0x00000001
2 – فلگهای تابع InternetAutoDial :
Public Const INTERNET_AUTODIAL_FORCE_ONLINE = 1
Public Const INTERNET_AUTODIAL_FORCE_UNATTENDED = 2
Public Const INTERNET_AUTODIAL_FAILIFSECURITYCHECK = 4
3 – فلگهای تابع InternetGetConnectedState :
Public Const INTERNET_CONNECTION_MODEM = 1
Public Const INTERNET_CONNECTION_LAN = 2
Public Const INTERNET_CONNECTION_PROXY = 4
Public Const INTERNET_CONNECTION_MODEM_BUSY = 8
4 - فلگهای مربوط به dial handler اختصاصی :
Public Const INTERNET_CUSTOMDIAL_CONNECT = 0
Public Const INTERNET_CUSTOMDIAL_UNATTENDED = 1
Public Const INTERNET_CUSTOMDIAL_DISCONNECT = 2
5 – فلگهای عملياتی پشتيبانی شده برای dial handler اختصاصی :
Public Const INTERNET_CUSTOMDIAL_SAFE_FOR_UNATTENDED = 1
Public Const INTERNET_CUSTOMDIAL_WILL_SUPPLY_STATE = 2
Public Const INTERNET_CUSTOMDIAL_CAN_HANGUP = 4
6 - وضعيتهای مربوط به InternetSetDialState :
Public Const INTERNET_DIALSTATE_DISCONNECTED = 1
در اين بخش که آخرين بخش از مباحث WinInet API است برنامه ای نمونه برای کار با توابع مودمی اين کتابخانه ارائه خواهيم داد :
برای نوشتن برنامه ای که بتوان از طريق آن با استفاده از مودم به اينترنت متصل شد بصورت زير عمل می کنيم :
در ابتدا بايستی تابع InternetDial را Declare کنيم :
Private Declare Function InternetDial Lib "wininet.dll" Alias "InternetDialA" (ByVal hwndParent As Long, ByVal lpszConnectoid As String, ByVal dwFlags As Long, lpdwConnection As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
سپس وضعيت شماره گيری را در متغيری به اسم lOption قرار می دهيم . اين متغير می تواند مقادير زير را داشته باشد :
- DF_FORCE_ONLINE
- DF_FORCE_UNATTENDED
- DF_DIAL_FORCE_PROMPT
- DF_DIAL_UNATTENDED
حال نام اتصالی را که می خواهيم از آن استفاده شود در متغيری به اسم ConnectionName قرار می دهيم .
همچنين دو متغير به اسم ConnectionID و RetVal را از نوع long تعريف می کنيم .
حال تابع InternetDial را بصورت زير صدا می کنيم :
RetVal = InternetDial(Me.hwnd, ConnectionName, lOption, ConnectionID, 0)
اگر RetVal مخالف صفر باشد عمل Dial بدرستی انجام شده است .
برای قطع اتصال فوق بايستی از تابع InternetHangUp استفاده کنيم . برای اينکار ابتدا تابع فوق را Declare می کنيم :
Private Declare Function InternetHangUp Lib "wininet.dll" (ByVal dwConnection As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
سپس اين تابع را بصورت زير فراخوانی می کنيم :
RetVal = InternetHangUp(ConnectionID, 0)
برای اينکه مودم را مجبور کنيم تا بطور اتوماتيک از اتصال پيش فرض سيستم برای شماره گيری استفاده کند از تابع InternetAutodial استفاده می کنيم .
برای اينکار ابتدا تابع را Declare می کنيم :
Private Declare Function InternetAutodial Lib "wininet.dll" (ByVal dwFlags As Long, ByVal hwndParent As Long) As Long
سپس تابع را بصورت زير فراخوانی می کنيم :
RetVal = InternetAutodial(ADF_FORCE_UNATTENDED, Me.hwnd)
اگر RetVal مخالف صفر باشد عمل AutoDial بدرستی انجام شده است .
برای قطع اتصالی که توسط AutoDial ايجاد شده از تابع InternetAutodialHangup استفاده می کنيم . ابتدا اين تابع را Declare می کنيم :
Private Declare Function InternetAutodialHangup Lib "wininet.dll" (ByVal dwReserved As Long) As Long
فراخوانی اين تابع بصورت زير است :
Call InternetAutodialHangup(0)
برای اينکه بفهيم آيا اتصال به اينترنت وجود دارد يا نه از تابع InternetGetConnectedStateEx استفاده می کنيم . برای اينکار ابتدا تابع را Declare می کنيم :
Private Declare Function InternetGetConnectedStateEx Lib "wininet.dll" Alias "InternetGetConnectedStateExA" (lpdwFlags As Long, lpszConnectionName As Long, dwNameLen As Long, ByVal dwReserved As Long) As Long
سپس تابع را بصورت زير فراخوانی می کنيم :
strConnectionName = Space(256)
lNameLen = 256
lPtr = StrPtr(strConnectionName)
lNameLenPtr = VarPtr(lNameLen)
RetVal = InternetGetConnectedStateEx(lConnectionFlags, ByVal lPtr, ByVal lNameLen, 0)
که strConnectionName از نوع String و بقيه متغيرها از نوع Long هستند .
اگر RetVal مخالف صفر باشد اتصال برقرار است .
ثابتهايی که در کدهای فوق استفاده شده عبارتند از :
Private Const INTERNET_AUTODIAL_FORCE_ONLINE = 1&
Private Const INTERNET_AUTODIAL_FORCE_UNATTENDED = 2&
Private Const INTERNET_AUTODIAL_FAILIFSECURITYCHECK = 4&
Private Const INTERNET_DIAL_FORCE_PROMPT = &H2000
Private Const INTERNET_DIAL_SHOW_OFFLINE = &H4000
Private Const INTERNET_DIAL_UNATTENDED = &H8000
TAPI چيست ؟
TAPI يا Telephony API يک کتابخانه استاندارد برای کار با مودم و نوشتن برنامه های تلفنی می باشد . برای نمونه می توان از برنامه های Phone Dialer ( شماره گير تلفن ) ، برنامه شبکه سازی تلفنی ( Dialup Networking ) ، برنامه تشخيص پالس مودم برای ضبط اطلاعات وارد شده از طرف کاربران و کاربردهای ديگر در اين زمينه نام برد . اين کتابخانه به شما کمک کمک می کند تا بدون درگير شدن با برنامه نويسی سخت افزار مودم و درايور آن بطور مستقيم بتوانيد برنامه های کاربردیي در اين زمينه بنويسيد .
مروری بر Microsoft Telephony :
Telephony امکان مجتمع سازی کامپيوترها با دستگاههای ارتباطی و شبکه ها را فراهم نموده است . معمولاً دستگاه ارتباطی يک مودم و خط ارتباطی نيز شبکه PSTN ( شبکه عمومی تلفن سوئيچينگ ) می باشد . برخی از کاربردهای Telephony عبارتند از :
۱ - کنفرانسهای مالتی مديا بصورت Multicast
۲ - VoIP
۳ - مرکز پاسخ گويي اتوماتيک
۴ - تماس تلفنی از طريق کامپيوتر روی شبکه PSTN
دياگرام زير معماری Microsoft Telephony را نشان می دهد :
برنامه های TAPI :
برای نوشتن برنامه های کاربردی با استفاده از TAPI بايستی ابتدا در مورد سطح سرويسی که می خواهيم ارائه دهيم تصميم گيری کنيم . برای مثال برای نوشتن يک برنامه شماره گير تلفن نياز به استفاده کامل از TAPI نيست و می توان از قابليتهای خود ويندوز در اين زمينه استفاده کرد ( Assisted Telephony ) . در بخشهای بعدی در مورد سطوح مختلف سرويس در TAPI بيشتر صحبت خواهم کرد .
دومين مطلبی که بايد مورد توجه قرار داد اينست که می خواهيم از TAPI 2.x استفاده کنيم يا از TAPI 3.x . تفاوت ايندو آنست که TAPI ورژن ۲ يک API برمبنای C است در حاليکه ورژن ۳ آن بر مبنای تکنولوژی COM می باشد . در بخشهای بعدی مطالب بيشتری در مورد تفاوتهای اين دو نسخه بيان خواهم کرد .
بخشهای اصلی يک برنامه کامل TAPI عبارتند از :
۱ - TAPI Initialization : شامل load کردن TAPI dll ، اتصال به TAPI Server ، مذاکره در مورد ورژن TAPI و برپاسازی سيستم اطلاع رسانی event می باشد .
۲ - Session Control : مقداردهی اوليه ، دريافت و کنترل تماسها
۳ - Device Control : دريافت و تنظيم اطلاعات دستگاه
۴ - Media Control : تشخيص و يا توليد تونها و ارقام ، کنترل stream
۵ - TAPI Shutdown : آزاد سازی منابع
مقداردهی اوليه TAPI :
عملکرد درست اجزای TAPI نياز به برپاسازی محيط ارتباطی روی کامپيوتر مورد نظر دارد . مراحل اين امر عبارتند از :
۱ - نصب TAPI : زمانيکه سخت افزار و يا نرم افزار برای اولين بار به کامپيوتر اضافه می شود انجام می گيرد . جزئيات کار به سيستم عامل و نرم افزار بستگی دارد .
۲ - مقداردهی ابتدائی : ساخت اشيا و مسيرهای ارتباطی
۳ - مذاکره در مورد ورژن TAPI : برای اطمينان از اينکه اجزای TAPI قادر به تبادل داده ها باشند .
۴ - استخراج اطلاعات منابع : بدست آوردن اطلاعاتی در مورد دستگاهی که می توان از آن در برنامه TAPI مورد نظرمان استفاده نمود .
۵ - Event notification : برپاسازی سيستم اطلاع رسانی event
مقداردهی اوليه TAPI در ويژوال بيسيک :
از منوی Project گزينه References را انتخاب کرده و از ليست مربوطه مورد Microsoft TAPI 3.0 Type Library را انتخاب کنيد .
حال وارد بخش کد نويسی فرمتان شويد و متغير objTAPI را بصورت زير تعريف کنيد :
Dim objTapi As TAPI
سپس در بخش مربوط به Form Load شی objTAPI را بصورت زير ايجاد می کنيم :
Set objTapi = New TAPI
همانطور که در بخشهای قبلی گفته شد ، قبل از فراخوانی هر تابع TAPI ابتدا بايستی آنرا مقداردهی اوليه کنيم . برای مقداردهی اوليه کردن شی TAPI عبارت زير را بنويسيد :
Call objTapi.Initialize
انتخاب يک آدرس :
کد زير نشان می دهد که چگونه می توان با استفاده از شی TAPI در ويژوال بيسيک منابع تلفنی در دسترس را برای يک آدرس که بتواند يک مجموعه مشخص از نيازها را مديريت کند ، بررسی کرد .
توجه داشته باشيد که قبل از انجام اين کار بايستی عمل مقداردهی اوليه TAPI را که در بخش قبل ررسی شد ، انجام دهيد .
نکته : در کد زير عمل error checking انجام نگرفته است و برای استفاده از کد زير در برنامه های واقعی بايستی بخش بررسی خطا را به آن اضافه کنيد .
۱ - تعريف يک شی آدرس و يک شی مجموعه آدرس :
Dim gobjAddress As ITAddress
Dim objCollAddresses As ITCollection
۲ - تنظيم شی objCollAddress بعنوان يک مجموعه آدرس از شی objTapi :
Set objCollAddresses = objTapi.Addresses
۳ - پيدا کردن آدرسی که بتواند از واسط مورد نظر ما پشتيبانی کند :
bFound = False
For indexAddr = 1 To objCollAddresses.Count
Set objCrtAddress = objCollAddresses.Item(indexAddr)x
Set objMediaSupport = objCrtAddress
Set objAddressCapabilities = objCrtAddress
If objMediaSupport.QueryMediaType( nSelectedType ) x
bFound = True
End If
Set objAddressCapabilities = Nothing
Set objMediaSupport = Nothing
Set objCrtAddress = Nothing
If bFound = True Then Exit For
Next indexAddr
در صورتيکه آدرس مورد نظزر پيدا شود برنامه از حلقه خارج شده و gobjAddress يک آدرس قابل استفاده خواهد بود :
Set gobjAddress = objcollAddresses.Item(indexAddr)x
انجام Event Handling در TAPI :
کد زير شامل يک event handler ساده برای TAPI ، رجيستر کردن واسط event ، تنظيم فيلتر event و رجيستر کردن تمام فراخوانيهای دادن اخطار است . هدف اصلی از اين کد اينست که مطمئن شويم بخشی از TAPI که event ها را دريافت می کند پردازشی را قبل از انتقال به بخشهای ديگر انجام دهد .
تعاريفها :
Dim WithEvents gobjTapiWithEvents As TAPI
Attribute gobjTapiWithEvents.VB_VarHelpID = -1
Dim glRegistrationToken As Long
Const TAPI3_CALL_EVENTS =TE_CALLMEDIA Or
TE_CALLNOTIFICATION Or TE_CALLSTATE
تنظيم eventfilter بصورتيکه تمام event های تعريف شده برای TAPI را بپذيرد :
objTapi.EventFilter = TAPI3_CALL_EVENTS
رجيستر کردن event ها :
Set gobjTapiWithEvents = objTapi
Dim fOwner As Boolean, fMonitor As Boolean
Dim lMediaTypes As Long, lCallbackInstance As Long
fOwner = True
fOwner = True
fMonitor = False
lMediaTypes = TAPIMEDIATYPE_AUDIO
lCallbackInstance = 1
glRegistrationToken = gobjTapi.RegisterCallNotifications(gobjAddress,fMonitor,
fOwner,lMediaTypes,lCallbackInstance)x
انتخاب يک ترمينال :
+ قبل از اينکه يک ترمينال را برای برقراری ارتباط انتخاب کنيد بايستی TAPI Initialization و عمل انتخاب آدرس را انجام داده باشيد .
ابتدا يک متغير از نوع ITBasicCallControl ( واسط کنترل تماس ) تعريف می کنيم :
Dim objCallControl As ITBasicCallControl
Set objCallControl = gobjReceivedCallInfo
سپس يک متغير از نوع ITTerminalSupport ( کوئری از شی آدرس ) تعريف می کنيم :
Dim objTerminalSupport As ITTerminalSupport
Set objTerminalSupport = gobjAddress
سپس متغير ترمينال را تعريف کرده و توسط شی objTerminalSupport يک ترمينال را برای آن استخراج می کنيم :
Dim objTerminal As ITTerminal
Set objTerminal = objTerminalSupport.GetDefaultStaticTerminal(lMediaType, dir)x
در اينجا ديگر نيازی به شی objTerminalSupport نيست بنابراين آنرا آزاد می کنيم :
Set objTerminalSupport = Nothing
سپس نياز به تعريف شی objStreamControl برای کنترل ترمينال است :
Dim objStreamControl As ITStreamControl
Set objStreamControl = objCallControl
در صورتيکه اين شی ايجاد شود ، به ازای استريم های موجود در ITCollection امکان ايجاد ترمينال در يک حلقه for بررسی می شود و ترمينال مناسب انتخاب می گردد :
If Not (objStreamControl Is Nothing) Then
Dim objITCollStreams As ITCollection
Set objITCollStreams = objStreamControl.Streams
Dim nIndex As Long, objCrtStream As ITStream
For nIndex = 1 To objITCollStreams.Count
Set objCrtStream = objITCollStreams.Item(nIndex)x
If objCrtStream.MediaType = lMediaType Then
If objCrtStream.Direction = dir Then
Call objCrtStream.SelectTerminal(objTerminal)x
End If
End If
Set objCrtStream = Nothing
Next nIndex
Set objITCollStreams = Nothing
Set objStreamControl = Nothing
End If
ايجاد يک تماس ( Make a Call ) :
+ قبل از اين بخش بايستی مراحل TAPI Initialization و عمل انتخاب آدرس انجام شده باشد .
اين بخش برای ايجاد يک شی تماس ، بررسی و مشخص کردن استريمی که با اين تماس در ارتباط است ، انتخاب و ايجاد ترمينالهای مناسب و کامل کردن ارتباط استفاده می شود .
قبل TAPI Initialization و عمل انتخاب آدرس و انتخاب ترمينال انجام شده باشد .
در ابتدا با استفاده از متد CreateCall يک شی تماس ساخته می شود :
Set gobjCall = gobjOrigAddress.CreateCall(strDestAddress, nSelectedType,lMediaTypes)x
سپس در اينجا بايستی کدی که در بخش اول اين درس برای انتخاب ترمينال نوشته شد آورده شود :
}
Select Terminal Code
{
سپس بايستی دستور Connect اجرا شود :
gobjCall.Connect (False)x
False بدين معناست که ارتباط بصورت آسنکرون برقرار می شود .
دريافت يک تماس :
کد زير برای يافتن و يا ايجاد يک ترمينال مناسب برای دريافت يک تماس بکار می رود . بايستی توجه داشته باشيد که قبل از اجرای کد زير بايستی مراحل مقداردهی اوليه ، انتخاب يک آدرس و رجيسر کردن event ها را انجام دهيد . همچنين در کد زير بايستی مرحله انتخاب ترمينال را نيز انجام دهيد . توجه داشته باشيد که در کد زير متغير pEvent يک اشاره گر برای واسط ITCallNotificationEvent است که توسط TAPI به event Handler داده می شود :
If TapiEvent = TE_CALLNOTIFICATION Then
Dim objCallNotificationEvent As ITCallNotificationEvent
Set objCallNotificationEvent = pEvent
Dim gobjReceivedCallInfo As ITCallInfo
Set gobjReceivedCallInfo = objCallNotificationEvent.Call
Dim objCallControl As ITBasicCallControl
Set objCallControl = gobjReceivedCallInfo
objCallControl.Answer
End If
گرفتن اطلاعات ورودی از کيبرد
مقدمه
Direct Input 8 همانطور که از نامش مشخص است به شما اجازه می دهد که بتوانيد برنامه هايي بنويسيد که توسط هر نوع دستگاه ورودی کنترل شود .
Direct Input 8 دارای چندين مزيت نسبت به استفاده از کنترلهای ورودی خود ويژوال بيسيک دارد – کنترلهايي مثل Form_KeyUp, Form_KeyDown, Form_MouseMove - و همچنين قابليت کنترل بيشتری نسبت به توابع استاندارد Win32 از قبيل GetCursorPos, GetKeyState دارد .
Direct Input 8 سريعتر ، کاراتر و قدرتمند تر بوده و برای ساخت بازيها طراحی شده بنابراين باعث کندی برنامه ها نخواهد شد .
چگونگی کار با Direct Input 8 برای گرفتن ورودی از کيبرد
دو روش برای استفاده از کيبرد در DirectX8 وجود دارد : روش polling و روش event-based که هر دو دارای مزايا و معايبی هستند .
بطور کلی در اغلب طراحيها از روش event-based استفاده می شود زيرا کار با آن راحت تر اسن . در اين روش هر پيغام فرستاده شده ازطرف دستگاه ورودی log می شود و برنامه نيازی به هيچگونه پردازشی بمنظور منتظر ماندن برای يک پيغام از طرف ورودی ندارد ، بنابر اين کاراتر است . در روش polling کنترل کمی دقيقتر و راحتر است .
اگر در مورد برنامه نويسی بر مبنای polling و بر مبنای event اطلاعات کافی نداريد می توانيد از منابع موجود در سايتهايي چون Gamasutra و GameDev استفاده کنيد .
روش Polling
مراحل اين روش عبارتند از :
1 – تعريفات Declerations : يک فرم ايجاد کرده و يک TextBox به نام txtOutput با خصوصيات Multiline ، Locked و Vertical Scroll Bar در آن قرار دهيد . کدهای زير را در بخش کدنويسی اين فرم بنويسيد :
Private Const UsePollingMethod As Boolean = True
Private Const UseEventMethod As Boolean = False
نکته مهم اينست که تنها يکی از دو ثابت فوق بايستی True باشد .
Private bRunning As Boolean
اين متغير برای polling استفاده می شود
Private DX As DirectX8
Private DI As DirectInput8
تعريف شی اصلی DirectX و شی DirectInput
Private DIDevice As DirectInputDevice8
Private DIState As DIKEYBOARDSTATE
اين دو شی برای دسترسی به دستگاه ورودی ( کيبرد ) استفاده می شوند
Private KeyState(0 To 255) As Boolean
آرايه ای برای تشخيص فشرده شدن کليد
Private Const BufferSize As Long = 10
سايز بافر نگهدارنده event ها . در روش event-based اين مقدار برابر يک و در روش polling برابر 10 تا 20 است ( بسته به سرعت حلقه بازی )
Private Declare Sub Sleep Lib "kernel32" (ByVal dwMilliseconds As Long)x
تابع Sleep برای متوقف کردن حلقه polling در صورت بالا بودن نرخ ورودی
2- مقدار دهی اوليه Initialisation : اين بخش سه مرحله دارد :
در مرحله اول اشيا و Device ها ساخته می شوند .
در مرحله دوم تنظيمات مربوط به Device انجام می شود .
در مرحله سوم به Device می گوئيم که می خواهيم شروع به استفاده از آن کنيم .
در Form_Load کدهای زير را بنويسيد :
Me.Show
Dim I As Long
Dim DevProp As DIPROPLONG
Dim DevInfo As DirectInputDeviceInstance8
Dim pBuffer(0 To BufferSize) As DIDEVICEOBJECTDATA
If UsePollingMethod And UseEventMethod Then
MsgBox "You must select only one of the constants before running"x
Unload Me
End
End If
If UsePollingMethod Then txtOutput.Text = "Using Polling Method" & vbCrLf
If UseEventMethod Then txtOutput.Text = "Using Event Based Method" & vbCrLf
مقداردهی اوليه روش انتخاب شده
Set DX = New DirectX8
Set DI = DX.DirectInputCreate
Set DIDevice = DI.CreateDevice("GUID_SysKeyboard")x
DIDevice.SetCommonDataFormat DIFORMAT_KEYBOARD
DIDevice.SetCooperativeLevel frmMain.hWnd, DISCL_BACKGROUND Or ISCL_NONEXCLUSIVE
برپاسازی بافر
DevProp.lHow = DIPH_DEVICE
DevProp.lData = BufferSize
DIDevice.SetProperty DIPROP_BUFFERSIZE, DevProp
به دايرکت ايکس می گوئيم که می خواهيم از دستگاه ورودی استفاده کنيم
DIDevice.Acquire
استخراج اطلاعاتی در مورد دستگاه ورودی
Set DevInfo = DIDevice.GetDeviceInfo()x
txtOutput.Text = txtOutput.Text & "Product Name: " & DevInfo.GetProductName & vbCrLf
txtOutput.Text = txtOutput.Text & "Device Type: " & DevInfo.GetDevType & vbCrLf
txtOutput.Text = txtOutput.Text & "GUID: " & DevInfo.GetGuidInstance & vbCrLf
در صورتی که بخواهيم به برنامه خاتمه بدهيم کدهای زير را می نويسيم
DIDevice.Unacquire
Set DIDevice = Nothing
Set DI = Nothing
Set DX = Nothing
Unload Me
End
3 – گرفتن ورودی از کيبرد : در اين بخش فرض کنيد بخواهيم يک بازی را در يک حلقه Do-Loop شبيه سازی کنيم . در اين حلقه هر بار فشرده شدن کليدهای کيبرد را چک می کنيم :
If Not Err.Number Then bRunning = True
Do While bRunning
دريافت اطلاعات شامل خواندن وضعيت کيبرد ، خواندن اطلاعات بافر و سپس خطا
DIDevice.GetDeviceStateKeyboard DIState
DIDevice.GetDeviceData pBuffer, DIGDD_DEFAULT
If Err.Number = DI_BUFFEROVERFLOW Then
Msgbox(“BUFFER OVERFLOW (Compensating)...")x
GoTo ENDOFLOOP:
End If
‘بررسی فشرده شدن کليدها
For I = 0 To 255
If DIState.Key(I) = 128 And (Not KeyState(I) = True) Then
txtOutput.Text = txtOutput.Text & "{ DOWN } " & KeyNames(CInt(I))& vbCrLf
txtOutput.SelStart = Len(txtOutput.Text)x
KeyState(I) = True
End If
Next I
‘بررسی رها شدن کليد
For I = 0 To BufferSize
If KeyState(pBuffer(I).lOfs) = True And pBuffer(I).lData = 0 Then
KeyState(pBuffer(I).lOfs) = False
txtOutput.Text = txtOutput.Text & "{ UP } " & KeyNames(CInt(pBuffer(I).lOfs)) & vbCrLf
txtOutput.SelStart = Len(txtOutput.Text)x
End If
Next I
Sleep (50)x
DoEvents
ENDOFLOOP:
Loop
در کد فوق يک تابع KeyName وجود دارد که نام کليد فشارداده شده را بر می گرداند . بخشی از اين تابع را در زير می بينيد :
Function KeyNames(iNum As Integer) As String
Dim aKeys(0 To 255) As String
aKeys(1) = "DIK_ESCAPE"
aKeys(2) = "DIK_1 On main keyboard"x
aKeys(3) = "DIK_2 On main keyboard"x
aKeys(4) = "DIK_3 On main keyboard"x
aKeys(5) = "DIK_4 On main keyboard"x
aKeys(6) = "DIK_5 On main keyboard"x
aKeys(7) = "DIK_6 On main keyboard"x
aKeys(8) = "DIK_7 On main keyboard"x
aKeys(9) = "DIK_8 On main keyboard"x
aKeys(10) = "DIK_9 On main keyboard"x
aKeys(11) = "DIK_0 On main keyboard"x
aKeys(12) = "DIK_MINUS On main keyboard"x
aKeys(13) = "DIK_EQUALS On main keyboard"x
aKeys(14) = "DIK_BACK BACKSPACE"x
aKeys(15) = "DIK_TAB"x
aKeys(16) = "DIK_Q"x
aKeys(17) = "DIK_W"x
aKeys(18) = "DIK_E"x
aKeys(19) = "DIK_R"x
aKeys(20) = "DIK_T"x
.
.
.
KeyNames = aKeys(iNum)x
End Function
موضوع : کنترل کيبرد با روش Event-Based
مقداردهی اوليه و مفاهيم اصلی در روش Event-Based مشابه روش Polling است و تنها بايستی ساختار بخش جمع آوری داده و حلقه پردازشی را تغيير دهيم . مراحل کار با روش Event-Based بصورت زير می باشد :
۱ - تعاريف و مقداردهی اوليه : در بخش تعاريف دو تعريف جديد بصورت زير داريم :
Dim hEvent As Long
Implements DirectXEvent8
hEvent يک پارامتر هندل برای يک می باشد .
نکته : زمانی که کليدی فشرده يا رها می شود ، DirectX اين امر با فراخوانی تابعی به اسم DirectXEvent8_DXCallback به برنامه شما اطلاع می دهد . ( اين نوع توابع را Call Back Function گويند ) . اين تابع به برنامه شما می گويد که يک رويداد اتفق افتاده است و بايستی بافرها را چک کند .
تنها تغييری که در بخش مقداردهی اوليه نياز است ، برپاسازی يک event می باشد :
If UseEventMethod Then
hEvent = DX.CreateEvent(frmMain)x
DIDevice.SetEventNotification hEvent
End If
در انتهای برنامه نيز کد زير را برای از بين بردن event اضافه کنيد :
If hEvent <> 0 Then DX.DestroyEvent hEvent
۲ - استفاده از event : برای اين بخش کدهايي را در داخل تابع DirectXEvent8_DXCallback می نويسيم :
Private Sub DirectXEvent8_DXCallback(ByVal eventid As Long)x
'متغيرهای موردنياز
Dim I As Long
Dim pBuffer(0 To BufferSize) As DIDEVICEOBJECTDATA
If eventid = hEvent Then
If DIDevice Is Nothing Then Exit Sub
'درصورت رخ دادن event داده را از کيبرد می گيريم
DIDevice.GetDeviceStateKeyboard DIState
DIDevice.GetDeviceData pBuffer, DIGDD_DEFAULT
'چک کردن تمام کليدها برای اينکه متوجه شويم چه اتفاقی افتاده است
For I = 0 To 255
'عدد ۱۲۸ نشان دهنده key_down event است .
If DIState.Key(I) = 128 Then
If pBuffer(0).lData = 128 Then
txtOutput.Text = txtOutput.Text & "{ DOWN } " & KeyNames(CInt(I)) & vbCrLf
End If
End If
'کد فوق برای بررسی فشرده شدن يک کليد بود . کد زير رها شدن کليد را بررسی می کند
If (pBuffer(0).lData = 0 And pBuffer(0).lOfs = I) Then
txtOutput.Text = txtOutput.Text & "{ UP }" & KeyNames(CInt(I)) & vbCrLf
End If
txtOutput.SelStart = Len(txtOutput.Text)x
Next I
End If
End Sub
موضوع : کنترل ماوس با DirectX Input
مقدمه :
برای استفاده از ماوس در برنامه های مالتی مديا و بازيها همانند کی برد می توانيم از امکانات دايرکت ايکس استفاده کنيم . روش کنترل ماوس توسط DirectX Input بسيار ساده بوده و مشابه کنترل کيبرد می باشد بنابراين درصورتی که دو درس گذشته را نخوانده اين پيشنهاد می کنم ابتدا آنها را مطالعه کنيد .
برپاسازی Device :
علاوه بر متغيرهايي که در بخش کنترل کيبرد تعريف شد بايستی متغيرهای جديد زير را نيز در ابتدای برنامه تان تعريف کنيد :
Private Const mSpeed As Single = 2
Private Const BufferSize As Long = 10
Private mPosition As Point
mSpeed مقدار سرعت حرکت کرسر ماوس را مشخص می کند .
BufferSize سايز بافر DI می باشد .
mPosition موقعيت جاری کرسر ماوس را نشان می دهد .
در مرحله بعدی بايستی مقداردهي های اوليه لازم را انجام دهيد :
Set DIDevice = DI.CreateDevice("guid_SysMouse")x
Call DIDevice.SetCommonDataFormat(DIFORMAT_MOUSE)x
Call DIDevice.SetCooperativeLevel(frmMain.hWnd, DISCL_FOREGROUND Or DISCL_EXCLUSIVE)x
تفاوت عمده کدهای فوق با کدهای مقداردهی اوليه در بخش کی برد آنست که cooperativelevel تغيير کرده است . در اينجا گفته شده که ما می خواهيم از ماوس بصورت انحصاری در برنامه استفاده کنيم . اين حالت برای برنامه های window-base مناسب نيست و بهترست از آن در بازيهايي که بصورت full screan هستند استفاده کنيد .
خواندن ورودی از ماوس :
در اين بخش می توانيد هم از روش polling و هم event-based استفاده کنيد . نکته مهمی که در اينجا وجود دارد آنست که Direct Input فقط حرکت داده شدن ماوس و کليک شدن يک دکمه را به شما اطلاع می دهد و برای تشخيص حالتهای double click و single click خودتان بايستی کد بنويسيد برای مثال اگر فاصله زمانی بين دو کليک کمتر از ۴۰ ميلی ثانيه باشد آنگاه اين يک double click بوده است .
کد زير حرکت داده شدن ماوس و کليک يکی از سه دکمه آنرا اطلاع می دهد :
Dim DevData(1 To BufferSize) As DIDEVICEOBJECTDATA
Dim nEvents As Long
Dim I As Long
nEvents = DIDevice.GetDeviceData(DevData, DIGDD_DEFAULT)x
For I = 1 To nEvents
Select Case DevData(I).lOfs
Case DIMOFS_X
mPosition.x = mPosition.x + (DevData(I).lData * mSpeed)x
If mPosition.x < 0 Then mPosition.x = 0
If mPosition.x > frmMain.ScaleWidth Then mPosition.x = frmMain.ScaleWidth
imgCursor.Top = mPosition.y
imgCursor.Left = mPosition.x
lablel(1).Caption = "Mouse Coordinates: [" & mPosition.x & ", " & mPosition.y & "]"x
Case DIMOFS_Y
mPosition.y = mPosition.y + (DevData(I).lData * mSpeed)x
If mPosition.y < 0 Then mPosition.y = 0
If mPosition.y > frmMain.ScaleHeight Then mPosition.y = frmMain.ScaleHeight
imgCursor.Top = mPosition.y
imgCursor.Left = mPosition.x
lablel(1).Caption = "Mouse Coordinates: [" & mPosition.x & ", " & mPosition.y & "]"x
Case DIMOFS_BUTTON0
label(2).Caption = "Button 0 State: " & IIf(DevData(I).lData = 0, "Up", "Down")x
Case DIMOFS_BUTTON1
label(3).Caption = "Button 1 State: " & IIf(DevData(I).lData = 0, "Up", "Down")x
Case DIMOFS_BUTTON2
label(4).Caption = "Button 2 State: " & IIf(DevData(I).lData = 0, "Up", "Down")x
Case DIMOFS_BUTTON3
label(5).Caption = "Button 3 State: " & IIf(DevData(I).lData = 0, "Up", "Down")x
End Select
Next I
برای استفاده از کد فوق در روش Polling ، بايستی آنرا در يک حلقه Do while-Loop قرار دهيد .
برای استفاده از کد فوق در روش Event-Based ، بايستی آنرا درون روتين DirectXEvent8_DXCallback قرار دهيد
آشنايي با کتابخانه Windows Packet Capture
معرفی :
کتابخانه WinPcap يک معماری برای استخراج Packet های TCP/IP و آناليز شبکه در محيطهای ۳۲ بيتی ويندوز می باشد . اين کتابخانه شامل سه بخش است :
۱ - يک فيلتر Packet در سطح هسته سيستم عامل ( Kernel )
۲ - يک کتابخانه dll سطح پايين ( low-level ) با نام packet.dll
۳ - يک کتابخانه مستقل از سيستم عامل و سطح بالا ( high-level ) با نام wpcap.dll
فيلتر packet يک درايور دستگاه ( device driver ) است که به ويندوزهای ۹۵ ، ۹۸ ، ME ، NT و ۲۰۰۰ قابليت استخراج و capture کردن و نيز ارسال داده خام ( raw data ) از يک کارت شبکه را می دهد . همچنين اين امکان را دارد که packet های capture شده را در يک بافر ذخيره کند و يا آنها را فيلتر نمايد .
packet.dll يک API است که بمنظور دسترسی مستقيم به عملکرد درايور packet استفاده می شود . بنابراين packet.dll يک واسط برنامه نويسی مستقل از سیستم عامل های مايکروسافت را مهيا می کند .
Wpcap.dll مجموعه ای از ابزارهای سطح بالای اصلی برای capture را مهيا می کند که اين توابع با کتابخانه libpcap ( کتابخانه capture در سيستم عامل UNIX ) سازگار می باشند . اين توابع اجازه capture کردن packet ها را با روشی مستقل از سخت افزار شبکه و مستقل از سيستم عامل مهيا می کنند
موضوع : پخش افکتهاي صوتی در برنامه هاي مالتي مديا
مقدمه : در سلسله مباحث DirectXAudio شما تکنيکهاي لازم براي اضافه کردن موزيک و افکتهاي صوتي سريع و ديناميک را به بازيها و برنامه هاي مالتي مديا خواهيد آموخت . DirectXAudio جايگزيني براي بخشهاي DirectSound ، DirectSound3D و DirectMusic موجود در DirectX 7 مي باشد و داراي امکانات بهتر و سريعتری بوده و برنامه نويسي آن نيز ساده تر است .
در اولين درس از DirectXAudio چگونگي پخش افکتهاي صوتي را در برنامه هايتان خواهيد آموخت .
Initial کردن DirectSound :
DirectSound اولين مبحثي است که آنرا توضيح خواهم داد . گرچه DirectXAudio يک نام عمومي براي امکانات صوتي DirectX8 مي باشد اما بين Sound و Music تفاوت وجود دارد .
DirectSound با پخش افکتهاي صوتي ارتباط دارد . DirectSound همانند Direct3D از يکسري device سخت افزاري و نرم افزاري استفاده مي کند و افکتهاي صوتي در يکسري بافر ذخيره مي شوند .
اولين قدم براي برپاسازي DirectSound ، اضافه کردن کتابخانه DirectX8 به پروژه تان مي باشد . قدم بعدي تعريف متغيرها و object هاي موردنياز است . براي استفاده از DirectSound به متغيرهاي زير نياز داريم :
Private DX As DirectX8
Private DS As DirectSound8
Private DSBuffer As DirectSoundSecondaryBuffer8
Private DSEnum As DirectSoundEnum8
Private bLoaded As Boolean
DirectX شي کنترل کننده مرکزي است . DirectSound8 واسط مراقب براي تمام interface هاي پخش صدا است . DirectSoundSecondaryBuffer8 داده audio واقعي را براي پخش ذخيره مي کند . DirectSoundEnum8 اجازه مي دهد که اطلاعاتي را در مورد device هاي سخت افزاري/نرم افزاري استخراج کنيد و متغير bLoaded يک flag وضعيت مي باشد .
حال در برنامه بايد ليست تمام device هاي در دسترس را مشخص کنيم . ( اين امر کاملاً امکان پذير است که يک کامپيوتر بيش از يک device براي DirectSound داشته باشد ) :
Private Sub Form_Load()x
bLoaded = False
Dim I As Long
Set DX = New DirectX8
Set DSEnum = DX.GetDSEnum
For I = 1 To DSEnum.GetCount
MsgBox(DSEnum.GetDescription(I))x
Next I
End Sub
فرض کنيم که يکي از device هاي شناخته شده را انتخاب کرديم . حال بايستي device را واقعاً برپا کنيم :
If bLoaded Then
Set DSBuffer = Nothing
Set DS = Nothing
Set DX = Nothing
End If
Dim DSBDesc As DSBUFFERDESC
Set DX = New DirectX8
Set DS = DX.DirectSoundCreate(DSEnum.GetGuid(devicenumber))x
DS.SetCooperativeLevel frmMain.hWnd, DSSCL_NORMAL
متغير devicenumber شماره device اي است که شما مي خواهيد با آن کار کنيد . DSBDesc فايل صوتي شما را توصيف مي کند .
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: آموزش ، ،
برچسب‌ها:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: